Osgiliath

Miasto położone nad Anduiną, było pierwszą stolicą Gondoru. Osgiliaht znajdowało się dokładnie w połowie drogipomiędzy Minas Anor, a Minat Ithil. Założycielem miasta był Elendil pierwszy król Gondoru i Anoru, ojciec Isildura. Od samego początku Osgiliath było najwspanialszymi najpiękniejszym miastem południowego królestwa. W mieście powstały piękne budowle min. Dom Króla
i Gwiaździsta Kopuła, a także wiele mostów przez Anduinę. 

W 3429 roku Drugiej Ery Anárionowi udało się obronić Osgiliath przed atakiem wojsk Saurona. Przez następne stulecia miasto rozwijało się i rozkwitało. Jego zmierzch zapoczątkowała Waśń Rodzinna, wojna domowa, podczas której 
w Osgiliath przez pięć lat (1432 –1437 Trzeciej Ery) bronił się prawowity król Eldacar przed buntownikami pod wodzą Castamira. W końcu jednak, miasto zostało zdobyte, a w pożarze i walkach zniszczono znaczą jego część (zginęło też wielu mieszkańców). Największy gmach, Gwiaździstą Kopułę, 
w której przechowywano palantír i od której nazwano miasto, również zniszczono.

Ostatecznym ciosem dla stolicy był Wielki Mór (1636 rok Trzeciej Ery), zaraza 
w trakcie której większość tamtejszej ludności zmarła, reszta zaś uciekła do innych prowincji. W tej sytuacji król Tarondor (w 1640 roku) przeniósł siedzibę monarszą do Minas Anor, a miasto zaczęło popadać w ruinę.

W 2475 roku Trzeciej Ery roku Osgiliath zostało zajęte przez orków z Mordoru (zniszczyli oni ostatni most), a po krótkim czasie odbite przez Boromira, syna namiestnika Denethora I. Po tych wydarzeniach miasto całkowicie opustoszało 
i stało się jedyną placówką wojskową strzegącą Gondoru przed napaścią ze wschodu.

Wschodnia część miasta została zajęta przez wojska Mordoru (być może około 2954 roku), jednak na początku rządów Denethora IIżołnierze Gondoru odbili 
ją i odbudowali most, by móc przerzucać swoje siły na drugi brzeg rzeki. Stan ten utrzymał się do Wojny o Pierścień.

W toku kolejnych walk wpierw wojska Mordoru zajęły wschodnią część miasta (20 czerwca 3018 roku), a później zachodnią (12 marca 3019 roku). Podczas oblężenia Minas Tirith Osgiliath było zapleczem armii Saurona i tam zbudowano min. wielkie wieże oblężnicze.

W Czwartej Erze miasto zostało odbudowane, nie odzyskało jednak dawnej świetności, stolicą państwa pozostało Minas Tirith.


W filmie Petera Jacksona "Dwie Wieże" Faramir zabiera Froda, Sama i Golluma do Osgiliath. Jest to całkowity nonsens, gdyż takiej sceny nie ma w książce, 
a ponadto miasto już wtedy jest atakowane przez przeważające siły 
orków. W Osgiliath Jedyny niemal wpada w ręce jednego z Upiorów Pierścienia. W "Powrocie Króla" o miasto toczą się zaciekłe walki. Później jednak znowu pojawia się scena, której nie było w książce - szaleńcza szarża 
kawalerii Gondoru na ruiny miasta zajęte przez orków. Jedynym gondorczykiem, który przeżył jest Faramir, reszta ginie, a ich głowy służą jako "amunicja" do machin oblężniczych - swoją drogą w książce Tolkien pisze, że w tym celu wykorzystano głowy obrońców miasta.